به گزارش نجواخبر، قطعا حضور در اسکار یک اتفاق ویژه برای سینمای ایران است. بدیهی است برای یک فستیوال خارج از مرز که می‌تواند پیشانی سینمای ایران محسوب گردد باید بهترین‌هایمان را در کنار هم بچینیم و بدون در نظر گرفتن هرگونه محدودیت، معذوریت و روابط مختلف به دنبال بهترین برداشت از سکانس جهانی اسکار در این اتفاق بین‌المللی باشیم. به این بهانه با کارشناسان سینما، منتقدان، فیلم‌سازان و کاربلدان این حوزه گپ‌و‌گفتی متفاوت داشته‌ایم که از نظر می‌گذرانید.
«محمود گبرلو» منتقد، کارشناس و مجری رسانه ملی در روزهایی که بحث بر سر انتخاب چند فیلم سینمایی از جمله: «تفریق»، «برادران لیلا»، «موقعیت مهدی»، «جنگ جهانی سوم»، «شب، داخلی، دیوار» و «نگهبان شب» برای اسکار داغ است در گفت‌وگو با خبرنگار گروه فرهنگ و هنر برنا به الویت‌های حضور در اسکار و آورده آن برای سینمای ایران پرداخت و گفت: وقتی یک فیلم‌ساز ایرانی اثری را می‌سازد نباید نگاهش به اسکار و سایر جشنواره‌های جهانی باشد. چون اگر بخواهد با آن زاویه اثری را تولید کند طبیعتا از هدف اصلی خودش خارج شده و تسلیم شرایط جشنواره‌های خارجی و برنامه‌هایی مانند اسکار می‌شود.
او ادامه داد: اگر فیلم‌سازان ایرانی تلاش کنند براساس هویت، اندیشه و برنامه‌های داخلی کشورشان فیلم بسازند قطعا موفق‌تر عمل خواهند کرد. البته حرف من به این معنا نیست که ما اسکار و جشنواره‌های اینگونه را رها کنیم. درست است که مراسم اسکار برای کشور ما نیست و مطابق با فرهنگ و روش‌های انتخابی ما تنظیم نشده است اما حضور سینمای ایران در آن بلامانع است.
این کارشناس سینما در پاسخ به این سؤال که برای کدام فیلم از سینمای ایران شانس بیشتری برای حضور در اسکار ۲۰۲۳ را می‌بیند عنوان کرد: با توجه به شرایط جهانی اسکار و همچنین ساختار درونی فیلم‌ها من شانس بیشتری برای فیلم «نگهبان شب» سید رضا میرکریمی می‌بینیم. از نگاه من این اثر به فضای اسکار نزدیک‌تر است. در کنار فیلم میرکریمی ما فیلم خوبی مانند «موقعیت مهدی» هادی حجازی‌فر را داریم که حضور این اثر می‌تواند به دیده شدن بچه‌های جبهه و جنگ کمک کند البته فیلم‌های منتخب باید به گونه‌ای انتخاب شوند که مورد پسند اسکار قرار بگیرند و بتوانند در بازارهای جهانی دیده شده و به فروش برسند. در کل فکر می‌کنم که فیلم «نگهبان شب» به آن اهداف فکری و فرهنگی نزدیک‌تر است.
گبرلو در آخر اضافه کرد: خوشبختانه سیستم اسکار اینگونه است که انتخاب آثار بر عهده هر کشور و سیستم داخلی آن است. بنابراین نامزد شدن یک اثر و حضور آن در اسکار بستر بسیار بزرگی را برای ارائه و بیشتر دیده شدن فیلم در سطح جهانی ایجاد می‌کند که این خودش یک موقعیت طلایی و شانسی بزرگ محسوب می‌شود.