به گزارش نجوا خبر، سقف قیمت بلیت کنسرت، هم‌زمان با نخستین روزهای سال جدید، افزایشی ۱۰۰ هزار تومانی پیدا کرد و به ۸۹۵ هزار تومان رسید. این اتفاق در شرایطی رقم خورد که سقف قیمت بلیت کنسرت برای اجراهای تا ۲۸ اسفند، ۷۹۹ هزار تومان بود. این رقم برای سال ۱۴۰۱، ۶۹۹ هزار تومان و برای اجراهای سال ۱۴۰۰، ۴۹۵ هزار تومان بود. تا پیش از فرا رسیدن کرونا نیز سقف بلیت‌های کنسرت پایتخت به ۲۹۵ هزار تومان می‌رسید.
اینکه چرا سقف قیمت بلیت کنسرت، به‌صورت چراغ‌خاموش از نخستین روزهای امسال به حوالی ۹۰۰ هزار تومان رسیده، مورد بسیار عجیبی است که سبب می‌شود این پرسش مطرح شود که از فاصله ۲۸ اسفند ۱۴۰۲ تا ۴ فروردین ۱۴۰۳، چه هزینه مضاعفی بر اجراهای زنده ایجاد شد که این ۱۰۰ هزار تومان افزایش قیمت بلیت رقم خورد؟
تا پیش از این، عرف بر این بود که با پایان یافتن ماه صفر و به انتها رسیدن محدودیت ۲ ماه اجرای زنده در کشور، سقف قیمت بلیت با توجه به عواملی چون افزایش تعرفه‌های بخش خصوصی برای تأمین پروداکشن‌هایی چون نور، صدا، ال‌ای‌دی‌ها و دستمزد کادر فنی و البته بالا رفتن چند ۱۰درصدی اجاره‌بهای سالن‌ها، این افزایش قیمت بلیت در ابتدای ماراتن ۱۰ماهه فعالیت خواننده‌های که عموما با بندهایی جدید برای سال جدید خود برنامه‌ریزی کرده بودند، رقم می‌خورد ولی اینکه این اتفاق برای امسال از نخستین روزهای سال رقم خورده، نکته عجیبی است که تاکنون سابقه چندانی نداشته است.
در شرایطی که کنسرت سال‌هاست به کالایی لوکس تبدیل شده که همگان، امکان استفاده از آن را پیدا نمی‌کنند، این افزایش بیش از ۱۲ درصدی سقف قیمت در بازه کنونی، هیچ توجیه منطقی و قانونی را به خود نمی‌بیند. این اتفاق در شرایطی رخ داده که قیمت بلیت کنسرت در رویال‌هال پانورامای کیش، که همواره بالاتر از تهران بوده، برای سال جدید، ۸۵۰ هزار تومان بوده است و بسیارجالب است که این سقف برای اجراهای تهران به ۹۰۰ هزار تومان نزدیک شده است.
سال گذشته بود که استقبال بسیارخوبی از کنسرتهای کمتر از ۵۰۰ هزار تومانی جشنواره موسیقی فجر به عمل آمد تا جایی که برخی از مدیران هنری کشور اعلام کردند که درصدد اعمال سازوکاری برای حذف برخی هزینه‌های اجرای زنده هستند تا رقم نهایی بلیت‌ها پائین بیاید. در زمانی که مدیران در حال اعمال راهکارهایی برای اجرایی کردن این اتفاق خوب هستند، ناگهان این افزایش ۱۰۰ هزار تومانی قیمت بلیت که سبب ۸۹۵ هزار تومانی شدن صندلی‌های ردیف جلو و ۳۰۰ هزار تومانی شدن صندلی‌های آخرین ردیف سالن می‌شود، علامت سؤال بسیاربزرگی است که باید صراحتا به آن پاسخ داده شود.
هم‌زمانی افزایش قیمت بلیت برای خوانندگانی که اکنون بیش از ۶ ماه به‌صورت مستمر بر روی صحنه بوده‌اند با رکود نخستین روزهای سال، ضریب عدم‌اشغال صندلی‌ها را تا حدود زیادی شدت می‌بخشد.
نتیجه چنین رویکردی، سولداوت نشدن هیچ‌یک از اجراهای پایتخت از ابتدای امسال بوده است. از نخستین روزهای امسال تا امروز، ۸ خواننده پاپ در تهران به روی صحنه رفته‌اند که هیچ‌یک از این اجراها، برخلاف اجراهای نوروزی سالیان گذشته، سولداوت نشده است. این اتفاق را هم‌اکنون می‌توانید در بلیت‌فروشی خوانندگانی که طی روزهای آینده اجرای برنامه دارند نیز به‌وضوح مشاهده کنید.
البته در این مورد باید به این عامل روانی نیز اشاره کنیم که هم‌زمانی افزایش قیمت بلیت برای خوانندگانی که اکنون بیش از ۶ ماه به‌صورت مستمر بر روی صحنه بوده‌اند با رکود نخستین روزهای سال، ضریب عدم‌اشغال صندلی‌ها را تا حدود زیادی شدت می‌بخشد. بنابراین اگر راهکار مدیران فرهنگی مبنی بر کاهش رقم بلیت کنسرت، به هر دلیلی، عملی نشود و قرار بر افزایش قیمت بلیت باشد، چه خوب است که این اتفاق، پس از پایان ماه صفر اتفاق بیفتد. یعنی زمانی که خوانندگان، تیم خود را بازپروری کرده‌اند؛ سالن‌ها تجهیز شده‌اند و مخاطبان، پس از بیش از ۲ ماه دوری از کنسرت‌ها، عطش زیادی برای استقبال از اجرای خواننده موردعلاقه خود دارند.
بنابراین افزایش کنونی قیمت بلیت کنسرت‌ها، اقدامی بخردانه و منطقی محسوب نمی‌شود و بهتر است برای زمان کمتر از ۳ ماهی که تا آغاز ماه محرم فرصت باقی‌مانده، اصلاح قیمت‌ها صورت گرفته و نرخ‌ها به همان سال گذشته بازگردد. با این روش، سود بیشتری به سمت ذی‌نفعان کنسرت‌ها سرازیر خواهد شد و میزان استقبال، قطعا بیشتر از میزان فعلی خواهد بود.