به گزارش نجواخبر، یکی از جدیدترین آثار درام-جنگی تلویزیون ایران به تازگی از شبکه سه سیما پخش شده سریال "تانک‌خورها" به کارگردانی پرویز شیخ‌طادی است. این سریال به وقایع کمتر شنیده‌شده‌ای از جنگ تحمیلی می‌پردازد و داستان جوانانی را روایت می‌کند که در بحبوحه کمبود تجهیزات نظامی، با خلاقیت و ابتکار توانستند از کشور دفاع کنند. سریال با بازی آرش مجیدی در نقش هاشم، معروف به "دست‌طلا"، و حضور بازیگرانی چون سروش جمشیدی، علیرضا استادی، مهدی صباغی، ثریا قاسمی، احمد نجفی و… کست نسبتا خوبی را به همراه دارد.
برخلاف تصور رایج که ممکن است این سریال مرتبط با گردان ۷۷ خراسان باشد، موضوع اصلی "تانک خورها" روایت «هاشم» مکانیک و صاحب یک گاراژ است؛ او که تعمیرکار ماهری است، در شرایط جنگ و احتکار قطعات خارجی را با قیمتی پایین‌تر تولید می‌کند، بنابراین واردکنندگان و همچنین خانواده عروس مالکی‌ها، با او دشمن شده‌اند. او در شرایط جنگ، به جای سوء‌استفاده از مشتریان خود، تلاش می‌کند گره‌ای از کار آنان باز کند.
«تانک‌خورها» فضایی جدی دارد، اما گاهی اتفاقات بامزه و شیرینی در سریال رخ می‌دهد. استفاده از کمدی در بخش‌هایی از سریال باعث شده که تأثیر احساسی لحظات جدی کمرنگ شود. مخاطبان عام‌تر این ترکیب را عاملی می‌دانند که تماشای سریال را راحت‌تر کرده است.
قصه سریال در سال ۵۹، دوران جنگ تحمیلی و در شهر مشهد می‌گذرد، اما تصویربرداری این مجموعه در تهران انجام شده است. فضاسازی سریال از حال و هوای آن دوران خوب و باورپذیر است، اما نشان خاصی از شهر مشهد در سریال دیده نمی‌شود. در بعضی دیالوگ‌های شخصیت‌ها به شهر مشهد اشاره می‌شود، همچنین پلانی از حضور «هاشم» در حرم مطهر رضوی نمایش داده شد، اما فضای شهری، کوچه و خیابان، شهر مشهد را برای مخاطب تداعی نمی‌کند.
بسیاری از منتقدان نسبت به ترکیب طنز و درام جنگی در این سریال نقدهای جدی مطرح کرده‌اند. برخی از آن‌ها معتقدند که استفاده از لحظات طنز در بخش‌هایی از سریال، از تأثیر احساسی و جدیت درام کاسته است. به عنوان مثال، منتقدان بر این باورند که صحنه‌های احساسی و تراژیک با لحظات طنزآمیز در تضاد قرار گرفته‌اند و این امر باعث شده که مخاطب نتواند به درستی با حوادث جدی جنگ و مشکلات رزمندگان همذات‌پنداری کند. به‌نظر می‌رسد که سازندگان در تلاش برای جذب مخاطب بیشتر، مسیر جدی داستان را با طنزهای بی‌مورد تحت‌الشعاع قرار داده‌اند، و این ترکیب سبک‌ها نه تنها به قدرت درام نیفزوده، بلکه آن را سطحی کرده است. برخی نیز مقایسه‌هایی با آثار موفق دفاع مقدس مانند "اخراجی‌ها" انجام داده و عنوان کرده‌اند که "تانک‌خورها" نتوانسته در سطح آن آثار موفقیت کسب کند.
به طور کلی تانک‌خورها به لحاظ بازیگر ظرفیت بالایی دارد اما خب کارگردان تصمیم گرفته از این ظرفیت چندان بهره نبرد مگرنه امکان نداشت که یک سریال تا این اندازه از حوصله مخاطب خارج شود!
مائده کاشیان در روزنامه خراسان می‌نویسد: بازیگران اصلی «تانک‌خورها» آرش مجیدی و سروش جمشیدی هستند. مجیدی نقش «هاشم مالکی» را برعهده دارد و جمشیدی نقش «محسن»، شاگرد این مکانیک را ایفا کرده است. آرش مجیدی پیشتر در سریال «دلدادگان» مشابه این نقش را تجربه و نقش یک مکانیک را ایفا کرده بود. مجیدی در فصل دوم «دلدادگان» نقش جوانی شخصیت «مالک پورسلیم» را بازی کرد، منتها «مالک» در این مجموعه جوانی خوشرو و آرام بود. شخصیت «هاشم مالکی» نسبت به این کاراکتر، جدی‌تر و عبوس‌تر است. او با وجود جدیتی که دارد، اما بداخلاق و نامحبوب نیست.
آرش مجیدی در نقش «هاشم» بازی خوب و متفاوت‌تری دارد. این بازیگر که تا به حال با نقش شخصیت‌های آرام و درونگرا دیده شده و چهره و لحنش نیز با چنین کاراکترهایی هماهنگ بوده، اینبار در «تانک‌خورها» حضور متفاوت‌تری دارد. به عنوان مثال، در سکانسی که برای حل کردن ماجرای پلمب گاراژ و رفع اتهام از خود به کمیته رفت، در برخورد با مأموران کمیته عصبی شد. «هاشم» در مواجهه با تهدیدهای برادر عروس‌شان برای تولید نکردن قطعات خارجی نیز برخوردی قاطع با او داشت. سروش جمشیدی نیز در نقش شاگرد و دوست «هاشم» حضور شیرینی در سریال دارد.
در فضای توییتر فارسی نیز واکنش‌های متنوعی نسبت به این سریال به چشم می‌خورد.
یکی از کاربران با تحسین داستان سریال نوشت: تانک‌خورها با لحظات طنز و درامش واقعاً منو به فکر فرو برد. چطور تونستن تو اون شرایط این‌قدر خلاق باشن؟
کاربری دیگر اما به نقد طنزهای موجود در سریال پرداخت و گفت: لحظات طنز سریال به‌جای اینکه جالب باشه، گاهی باعث می‌شه که عمق ماجرای جنگ از بین بره.
برخی دیگر از مخاطبان نیز به جنبه‌های احساسی سریال اشاره کرده و گفتند: صحنه‌های احساسی و روایت‌ها در تانک‌خورها بد نبود، ولی طنزهاش گاهی اضافی بود.