به گزارش نجواخبر، مجلس شورای اسلامی در جلسه علنی صبح امروز، نخستین کارت زرد را به وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی داد؛ اما آنچه در ظاهر برخورد با عملکرد یک وزیر فرهنگی به نظر میرسد، در واقع نشانهای دیگر از بحرانهای زیرپوستی میان نهاد قانونگذاری، دولت و سیاستهای فرهنگی در کشور است. در شرایطی که وزیر از کمبود شدید بودجه و پروژههای نیمهتمام صدساله سخن میگوید، مجلس او را به ترک فعل و بیعدالتی در توزیع منابع متهم میکند. آیا این کارت زرد پاسخی به ناکارآمدی فرهنگی است یا بازتابی از جدالهای فراتر از فرهنگ؟
در جلسه علنی امروز (۷ مرداد ۱۴۰۴)، وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی، سیدعباس صالحی، برای پاسخ به سؤالات نماینده کبودرآهنگ، فتحالله توسلی، در صحن مجلس حاضر شد. پرسشهایی که با محورهایی همچون ترک فعل، بیتوجهی به عدالت استانی در توزیع منابع و انتصابات خاص مطرح شده بود، نهایتاً به رأیگیری و اعلام نارضایتی مجلس از پاسخهای وزیر ختم شد.
با ۱۱۹ رأی موافق، ۱۱۹ رأی مخالف و ۸ رأی ممتنع از مجموع ۲۴۶ رأی مأخوذه، نمایندگان اعلام کردند از پاسخهای وزیر قانع نشدهاند؛ رأیی که به معنای صدور «کارت زرد» است و هشداری رسمی به دولت در حوزه فرهنگ. صالحی: با این بودجه، صیانت فرهنگی غیرممکن است
وزیر ارشاد در جریان جلسه امروز و در دفاع از عملکرد خود به شرایط دشوار بودجهای کشور و وزارتخانه اشاره کرد و گفت: «اگر طالب صیانت از فرهنگ بهعنوان هوای سالم جامعه هستیم، باید اعتبارات فرهنگی افزایش یابد. با بودجه فعلی، حتی تکمیل پروژههای نیمهتمام فعلی بیش از ۱۰۰ سال طول خواهد کشید.»
او تأکید کرد که تنها ۲۴ درصد از اعتبارات فرهنگی صرف برنامهریزی و تولید محتوا میشود و باقی صرف هزینههای پرسنلی و صندوق اعتباری هنر میشود: «با افزایش ۵۰ درصدی بودجه، همچنان با محدودیت شدید روبهرو هستیم.» مخالفان چه گفتند؟
در سوی دیگر، نماینده سؤالکننده، فتحالله توسلی، عملکرد وزارت فرهنگ را زیر تیغ انتقاد برد و گفت: «وزیر در قبال تولید فیلم، انیمیشن، عدالت در توزیع اعتبارات و توجه به استانها پاسخگو نبوده. آیا وزارتخانه فقط در تهران فعال است؟»
او همچنین به انتصابات خاص در این وزارتخانه اشاره کرد و گفت که «مدیریت در حوزه فرهنگ نباید باندی و محفلی باشد». فرهنگ میان کمتوجهی ساختاری و بازی سیاسی
اگرچه انتقاد به نحوه توزیع منابع و پروژههای معطل فرهنگی قابل درک است، اما کارت زرد مجلس به صالحی بیش از آنکه نتیجه بررسی تخصصی فرهنگی باشد، بازتابی از تشدید فشارهای سیاسی بر دولت در میانه چالشهای اقتصادی، اجتماعی و دیپلماتیک است.
عباس صالحی، از معدود وزرایی است که با وجود محدودیتها، تلاش کرده فضای فرهنگی نسبتا بازتری نسبت به گذشته حفظ کند و از عدالت در توزیع استانی اعتبارات فرهنگی دفاع کرده است. حالا با تداوم حملات به وزارتخانه او، بهنظر میرسد برخی جریانهای سیاسی به دنبال محدودتر کردن این حوزهاند.
در شرایطی که فرهنگ نیاز به تقویت دارد و دولت با بحرانهای متعدد دست و پنجه نرم میکند، کاهش حمایت از وزیر فرهنگ بیش از آنکه سودی برای جامعه داشته باشد، صرفاً فضای فرهنگی را متزلزلتر میکند.