به گزارش نجواخبر، متروی تهران: اختلالهای پیاپی در متروی تهران، زندگی میلیونها شهروند را مختل کرده و موجی از نارضایتی عمومی را به همراه داشته است. درحالیکه مدیران شهری این مشکلات را به «نقص فنی» و «کمبود نقدینگی» نسبت میدهند، شهروندان از بیتوجهی، نبود پاسخگویی و وعدههای تکراری خستهاند. مترو که قرار بود نجاتدهنده ترافیک تهران باشد، حالا خودش به معضل بدل شده است. دو روز پیاپی، خط پنج متروی تهران دچار اختلالهای شدید شد و هزاران نفر از مسافران مسیر کرج – تهران در ایستگاهها و تونلها سرگردان ماندند. برخی مسافران پس از یک ساعت انتظار، خودشان درهای قطار را گشودند و پیاده روی ریلها حرکت کردند؛ صحنهای که بهروشنی نشانهی بیاعتمادی به مدیریت شهری است.
مدیران شهری دلیل خرابی متروی تهران را «اختلال در برق بالاسری» اعلام کردند، اما این توضیح فنی نتوانست خشم و بیاعتمادی مردم را فروبنشاند. در فضای مجازی، فیلمهایی از فریاد مسافران و شعارهای اعتراضی منتشر شد؛ مردمی که سالها وعدهی توسعه و نوسازی مترو را شنیدهاند، حالا روی ریلها گرفتارند.
وقتی وعدهها به ایستگاه عمل نمیرسد رئیس شورای شهر تهران، مهدی چمران، در واکنش به بحران مترو تنها گفت: «مشکلات باید برطرف شود.» جملهای که برای شهروندان خسته از ترافیک، گرانی و ازدحام، چیزی جز یک پاسخ کلیشهای نبود. کارشناسان میگویند مشکل اصلی، نه فقط نقص فنی، بلکه نبود ثبات مدیریتی و ضعف تصمیمگیری در شهرداری است. طی سالهای اخیر، مترو بارها مدیرعامل عوض کرده و این تغییرات مداوم، مسیر توسعه را از ریل خارج کرده است. به گفته اعضای شورای شهر، در حالیکه بیش از ۹۰ درصد واگنهای خط پنج نیاز به اورهال دارند، تنها ۱۱ درصد بودجه بهرهبرداری مترو پرداخت شده است. یعنی وعدههای شهرداری درباره «اولویت دادن به حملونقل عمومی» هنوز روی کاغذ مانده است. در همین حال، قرارداد خرید واگن از چین هم با تأخیر مواجه شده و هنوز حتی یک رام قطار جدید وارد خطوط نشده است.
وقتی مدیریت شهری گرفتار شعار میشود برخی اعضای شورای شهر میگویند شهرداری بیشتر بهدنبال پروژههای تبلیغاتی است تا حل واقعی مشکلات. به تعبیر یکی از نمایندگان شورا، «شهرداری به جای موفقیت، کاریکاتور موفقیت به مردم نشان میدهد». در حالی که شهروندان در تونلها گیر کردهاند، رسانههای رسمی از «افتتاح پروژههای جدید» میگویند؛ پروژههایی که بیشتر رنگ تبلیغ دارند تا خدمت.
فریاد روی ریل؛ نماد بحران اعتماد خرابی متروی تهران فقط یک مشکل فنی نیست؛ نشانهای از شکاف میان وعده و واقعیت است. وقتی مردم خودشان درِ قطار را باز میکنند، یعنی اعتمادشان به سیستم از بین رفته است. شهروندان پایتخت هر روز هزینه بینظمی، ضعف مدیریتی و بیتوجهی به زیرساختهای حیاتی را میپردازند؛ در حالیکه مدیریت شهری هنوز گرفتار تعارفات سیاسی و گزارشسازی رسانهای است.
جمعبندی متروی تهران نیازمند یک بازنگری جدی در ساختار مدیریتی، بودجه و برنامهریزی است. اگر همین روند ادامه یابد، بحران خرابی مترو به فاجعه اجتماعی تبدیل خواهد شد. امروز مردم از مسئولان، نه وعدهی جدید، بلکه عمل به وعدههای گذشته را میخواهند. مترو باید دوباره «امید شهر» شود، نه نماد درماندگی آن.