به گزارش نجواخبر، محمدرضا محبوب‌فر کارشناس بحران‌های محیطی و پژوهشگر مسائل اجتماعی درخصوص آسیب‌های اجتماعی ناشی از حاشیه‌نشینی گفت: مناطق حاشیه‌نشین چون خارج از محل تعریف شده شهری و محل اسکان غیررسمی هستند، نظارت و مدیریت شهری هم در آنجا وجود ندارد و امکانات و تسهیلات در این نقطه کافی نیست و به همین دلیل حاشیه‌نشینی می‌تواند معضل باشد و آسیب‌های اجتماعی تولید کند.
او افزود: در مناطق شهری نظارت و اشراف مدیریتی وجود دارد و در شهرهای اقماری هم به نسبتی این نظارت هست، پس به این نقاط حاشیه شهر نمی‌گوییم و مقصود ما از حاشیه‌نشینی نقاطی خارج از شهرهاست که فاقد نظارت و امکانات شهری هستند و تسهیلات به نسبت مشخص در آنجا توزیع نشده است. شهرهای جدید و اقماری به این دلیل ایجاد می‌شوند که سرریز جمعیتی از شهر بزرگ به سمت آن‌ها انجام شود و از تراکم جمعیت، حاشیه‌نشینی و بدمسکنی جلوگیری کنند.
محبوب‌فر توضیح داد: این پدیده امروز نه تنها در تهران بلکه در اطراف سایر شهرهای بزرگ هم دیده می‌شود. با توجه به تورم و مشکلاتی که در حوزه خرید و اجاره مسکن وجود دارد، آمار حاشیه‌نشینی و مهاجرت از مرکز شهرها به پیرامون افزایش پیدا کرده است. اگر در گذشته مهاجرت از روستا به شهر بود امروز مهاجرت از مرکز شرهای بزرگ به سمت حاشیه است.
او ادامه داد: با توجه به اینکه درصد بسیاری از مردم اجاره‌نشین هستند و هزینه‌های زندگی افزایش پیدا کرده خانواده‌ها نمی‌توانند خانه‌ای متناسب با درآمدشان پیدا کنند و راهی حاشیه شهرها می‌شوند. با این حساب جمعیت زیادی از مردم در مناطقی ساکن هستند که مسکن وضعیت درستی ندارد و ما به این گروه بدمسکن می‌گوییم. کارشناس بحران‌های محیطی ضمن بیان اینکه حاشیه‌نشینان از نظر آموزش شهروندی، بهداشت، اقتصاد و مسائل فرهنگی رها شده هستند و نظارت و مدیریت شهری در آنجا وجود ندارد، عنوان کرد: مناطق حاشیه‌نشین باید به رسمیت شناخته شوند زیرا تا این مشکل به رسمیت شناخته نشود، تلاشی هم برای حل آن صورت نمی‌گیرد. حاشیه‌نشینی ارتباط مستقیمی با نرخ فلاکت اجتماعی دارد که فلاکت اجتماعی هم جمع دو شاخص تورم و بیکاری است. بهبود وضعیت اقتصادی و رفع تحریم‌ها به برون رفت از این مشکلات کمک خواهد کرد.
او توضیح داد: در این مناطق ممکن است هر اتفاقی از جمله حوادث ساختمانی رخ دهد چراکه خانه‌های ساخته شده در این مناطق اشکالات فنی دارند و نظارت چندانی روی آن‌ها نبوده است. سیستم جمع‌آوری فاضلاب در این مناطق وجود ندارد و فاضلاب وارد جوی و کانال آب می‌شود. همین موضوع باعث بروز مشکلات بهداشتی متعدد می‌شود. کیفیت آب آشامیدنی در مناطق باید مورد بررسی قرار گیرد وتوجه به این موضوع از منظر بهداشتی اهمیت دارد.
محبوب‌فر بیان کرد: بیشترین میزان سقط جنین در مناطق حاشیه‌نشین اتفاق می‌افتد و شاهد نوزادان رها شده در این مناطق هستیم. از جمله آسیب‌های اجتماعی موجود در این جمعیت‌ها شیوع بیماری‌ها و رفتارهای پرخطر جنسی است که منجر به افزایش شیوع اچ آی وی و ایدز می‌شود. از طرفی جمعیت حاشیه‌نشین کمترین دریافت کننده واکسن کرونا هم هستند و در مجموع می‌توان گفت وضعیت بهداشت در این مناطق به جهت کمبود و یا نبود نظارت شهری مناسب نیست. باید مناطق حاشیه‌ای را به سمت بازآفرینی اجتماعی ببریم امکانات و تسهیلات شهری در اختیارشان قرار دهیم تا این مناطق به کانون آسیب‌های اجتماعی بدل نشوند. الحاق این مناطق به حریم شهر می‌تواند به حل بحران در آن‌ها کمک کند.