یک فعال اجتماعی در منطقه پیرکورِ سیستان و بلوچستان با اشاره به وقوع حادثه سیل و فوت چند سوخت‌بر در این منطقه گفت: مردمان این منطقه اگر سوخت‌بری نکنند هیچ درآمدی ندارند.
به گزارش خبرنگار نجواخبر، هفته گذشته خبری منتشر شد مبنی بر اینکه در پی وقوع سیلاب بر اثر بارندگی‌هایی که در روز‌های آخر هفته در رودخانه نهنگ واقع در منطقه پیرکور شهرستان سرباز در استان سیستان بلوچستان رخ داده، ۱۴ کارگر سوخت‌بر در منطقه مرزی بین ایران و پاکستان دچار حادثه سیلاب شده و تعدادی جان باختند؛ در رسانه‌ها اعلام شد تلاش برای پیدا کردن اجساد تعدادی از این کارگران همچنان ادامه دارد.
منطقه پیرکور در شهرستان سرباز در نقطه مرزی بین ایران و پاکستان قرار دارد و مردمان این منطقه به دلیل نبود شغل و درآمد مناسب برای امرار معاش به ناچار اقدام به سوخت‌بری می‌کنند که یک شغل کاذب با خطرات بسیار زیاد است و در مواردی جان خود را در حوادث مختلف از دست می‌دهند.
دانیال کریم‌زایی فعال اجتماعی در منطقه پیرکور در گفت‌وگو با خبرنگار نجواخبر درباره حوادث اخیر که در این منطقه برای سوخت‌بران اتفاق افتاده است گفت: در این منطقه همیشه سیل اتفاق می‌افتد اما این بار شدت سیل زیاد بود و باعث کشته و مفقود شدن تعدادی از سوخت‌بران شد.
وی ادامه داد: این منطقه به صورتی است که وقتی سیلاب می‌شود افرادی که در راه سوخت‌بری هستند نه راه پس دارند و نه راه پیش. این مسیر واقع در یک دره به طول ۱۵ کیلومتر است که به مرز پاکستان وصل می‌شود و سوخت‌بران در هنگام سیل در این دره گرفتار می‌شوند.
این فعال اجتماعی خاطرنشان کرد: این منطقه اغلب سیل می‌آید اما همیشه خسارت مالی بود ولی این بار به دلیل بارندگی شدید، هم ماشین‌های زیادی گرفتار شدند و هم سیل باعث جان باختن تعدادی از سوخت‌بران شده و افرادی نیز مفقود هستند.
کریم‌زایی با بیان اینکه از طرف مسئولان هیچ اقدامی نشده است، گفت: رئیس هلال احمر هم در این منطقه گفته بود گزارشی مبنی بر مفقودی فرد یا افرادی به دلیل گرفتار شدن در سیلاب به آنها داده نشده است. استاندار هم فقط از شهرستان سرباز بازدید کرد و از مناطق مرزی بازدید نکرد در حالی که ما انتظار داشتیم که اگرچه امکان تردد با خودرو در این منطقه به دلیل سیلاب نیست اما با بالگرد از مناطق سیل زده بازدید می‌کردند و با سوخت‌بران صحبت کرده و مشکلات‌شان را می‌شنیدند، اما این اتفاق نیفتاد.
وی ادامه داد: منطقه پیرکور آخرین نقطه صفر مرزی است و ۵۰ الی ۶۰ خانوار در این منطقه زندگی می‌کنند. به دلیل اینکه هیچ کسب و کاری در این منطقه نیست و کشاورزی وجود ندارد، امرار معاش از طریق همین سوخت‌بری انجام می‌شود.
این فعال اجتماعی تصریح کرد: مردمان این منطقه اگر سوخت‌بری نکنند هیچ درآمدی ندارند و از گرسنگی می‌میرند. به ساکنانِ مناطق سمت سراوان کارت رزاق داده شده و آنها می‌توانند در ماه از طریق این کارت رزاق مقدار مشخصی گازوییل بفروشند و درآمد داشته باشند اما درخصوص منطقه ما هنوز این اتفاق نیفتاده است البته ۵ الی ۶ ماه پیش جلساتی در این خصوص برگزار شد و قرار شد برای منطقه ما که شامل شهرستان‌های راسک و سرباز است،کارت رزاق در نظر بگیرند اما هنوز خبری نشده.
کریم‌زایی درباره سایر مشکلات این منطقه گفت: در حالت عادی اگر یکی از اهالی پیرکور بیمار شود تا به نزدیکترین مرکز درمانی برسد حدود ۳ الی ۴ ساعت راه است و اگر به پاکستان برود زودتر به مرکز درمانی می‌رسد تا بخواهد برای دریافت خدمات درمانی به شهرستان راسک برود. در شهرستان راسک هم بیمار را به علوم پزشکی ایرانشهر اعزام می‌کنند که تا آنجا حدود ۱۷۰ کیلومتر فاصله است یعنی اگر کسی در پیرکور بیمار شود باید ۵۰۰ کیلومتر را طی کند تا به یک مرکز درمانی برسد.
وی ادامه داد: حتی راسک هم که مرکز شهرستان است، آزمایشگاه و سونوگرافی ندارد. مدرسه‌های اینجا کپری است و سرباز معلم‌ها یا معلمان خرید خدمات در این مدارس تدریس می‌کنند.