تیم ملی ایران در حالی ۸ آذرماه در آخرین بازی مرحله گروهی جام جهانی مقابل آمریکا قرار می‌گیرد که پیش از این سابقه حماسه سازی را دراین تاریخ را داشته است.
به گزارش نجواخبر، آذر سال ۱۳۷۶ که به یکی از روزهای ویژه فوتبال ایران تبدیل شده است. روزی که تیم ملی ایران بازی برگشت خود در مرحله پلی آف صعود به جام جهانی ۱۹۹۸ فرانسه مقابل استرالیا را در ورزشگاه شهر ملبورن برگزار کرد. رقابتی که به مسابقه قرن مشهور شد. هر دو تیم هم به اندازه کافی انگیزه داشتند و بچه‌های تیم ملی ایران کمی بیشتر!
احمدرضا عابدزاده، محمد خاکپور، نعیم سعداوی، افشین پیروانی، مهدی پاشازاده، حمید استیلی، کریم باقری، مهدی مهدوی کیا، رضا شاهرودی، خداداد عزیزی، علی دایی، ابراهیم تهامی، علیرضا منصوریان، علی‌اکبر استاد اسدی و والدیر ویرا در تیم ما بودند.
مارک بوسنیچ، کرگ مور، استیو هوروات، آلکس توبین، استن لازاریدیس، رابی اسلاتر، ند زلیچ، اورلیو ویدمار، کرگ فاستر، مارک ویدوکا و تری ونبلز در تیم حریف!
هزار سال هم که بگذرد، هشتم آذرماهِ سال هفتاد و شش فراموش شدنی نیست!
نوزدهمین سالگرد نام‌گذاریِ خداداد عزیزی به‌نام «غزال تیزپایِ ایران» توسط جواد خیابانی گرامی‌باد.
روزی که علی دایی بهترین پاسِ گل عمرش را داد، روزی که احمدرضا عابدزاده با دو گُلِ خورده و پاره‌شدن تور دروازه‌اش همچنان می‌خندید و آدامسش را می‌جوید و قوتِ قلب و پدرِ تیم ملی و ملت ایران شده بود، روزی که هری کیول بین دو نیمه به کریم باقری گفت بروید به فکر جام‌جهانی چهار سال دیگر باشید اما کریم در نیمه‌ی دوم، چهارده دقیقه پیش از پایان بازی، دروازه مارک بوسنیچ را باز کرد و شادمانیش تنها این بود که توپ را وسط زمین بکارد تا زودتر بازی شروع شود. روزی که مارک‌بوسنیچ بعد از گلِ خداداد نمی‌توانست حتا پاهایش را جمع کند. روزی که استیلی اشک ریخت و محمد خاکپور و مهدوی‌کیا در ملبورن دور افتخار زدند. روزی که ابراهیم تهامی وقت کشی کرد، روزی که نعیم سعداوی، مهرداد میناوند، رضا شاهرودی، افشین پیروانی، محمد خاکپور، مهدی پاشازاده، علیرضا منصوریان و .همه سنگ تمام گذاشتند. روزی که به‌قول فرانس پرس زمین برای چند لحظه سبک شده بود چون شصت میلیون ایرانی با هم به هوا پریدند. روزی که آن مرد برزیلی، والدیر ویه‌را، که فقط برای سه بازی در کنار ما بود و بعد از آن در اوج عزت و احترام، ما را ترک کرد، بعد از گُل خداداد، سیگارِ پرت‌شده‌اش را از روی زمین برداشت و از ته دل به آن پُک زد. روزی که ما کودکانِ ایرانی همه با هم ناخن‌های انگشت‌هامان را می‌جویدیم. روزی که همه یک دل داشتیم و موفق شدیم استرالیا را با همه ستاره‌هایش شکست بدهیم.
حالا قرار است ۸ آذرماه مقابل آمریکا در جام جهانی ۲۰۲۲ قطر بایستیم. تیم ملی ایران با یک مساوی هم صعود کنیم اما این تیم، کارلوس کی روش و پسران شیردل او ما را به پیروزی هم امیدوار کرده‌اند. به امید یک ۸ آذر دیگر و به امید یک خداداد عزیزی دیگر در بازی ایران و آمریکا!