در طی روزهای اخیر فیلم پلتفرم دو نگاه بسیاری از منتقدان را به خود جلب کرده است. بعد از انتشار فیلم سینمایی «پلتفرم» بسیاری از علاقه‌مندان این فیلم انتطار داشتند سری دوم آن، همان جذابیت و گیرایی را داشته باشد اما بعد از تماشای «پلتفرم دو» دچار نوعی دلزدگی شدند.
به گزارش نجوا خبر، در طی روزهای اخیر فیلم پلتفرم دو نگاه بسیاری از منتقدان را به خود جلب کرده است. بعد از انتشار فیلم سینمایی «پلتفرم» بسیاری از علاقه‌مندان این فیلم انتظار داشتند سری دوم آن، همان جذابیت و گیرایی را داشته باشد اما بعد از تماشای «پلتفرم دو» دچار نوعی دلزدگی شدند.
طبعتاً همیشه یک ایده درخشان وقتی اولین بار به ثمر می‌رسد، ارزش و جذابیت دارد. اما احتمال اینکه استفاده دوباره از آن با شکست مواجه شود، بسیار بالاست، پلتفرم نیز از دید برخی مخاطبان چنین سرنوشتی را پیدا کرد. فیلم «پلتفرم دو» (The Platform 2) تلاشی جدید برای بررسی عمیق‌تر نابرابری‌های اجتماعی و روان‌شناختی انسان‌ها در شرایط اضطرار است.
این فیلم یک جامعه خیالی را به تصویر می‌کشد که در آن انسان‌ها در طبقات مختلف زندانی شده‌اند و تنها دسترسی به غذا از طریق یک پلتفرم مشترک فراهم می‌شود. این اثر با پرده‌برداری از زوایای تاریک جامعه، نابرابری‌های اجتماعی و اخلاقی را به نمایش می‌گذارد و به بیننده یادآوری می‌کند که در شرایط سخت، انسانیت و همبستگی می‌تواند چه نقشی در بقا ایفا کند.
فیلم «پلتفرم دو» ادامه‌ای بر فیلم موفق «پلتفرم» (The Platform) است که در سال ۲۰۱۹ منتشر شد. این فیلم در یک زندان با ساختاری غیرمتعارف روایت می‌شود، جایی که زندانیان در سلول‌های عمودی قرار دارند و غذای آن‌ها از طریق یک پلتفرم متحرک که از طبقات بالایی به سمت پایین می‌آید، توزیع می‌شود.
داستان فیلم بر چه اساس است؟
«پلتفرم ۲» همچون قسمت اول با تمرکز بر دو شخصیت اصلی شروع می‌شود. یک زن و یک مرد که در همان ابتدا مشخص می‌شود که زن از مرد صبورتر و قوی‌تر است. موقعیتشان هم متفاوت است. تخلف در قانون اصلی چاله یعنی قناعت به وعده انتخابی خود و نه زیاده‌خواهی و دست‌درازی به سهم دیگران در همان روز اول ورود مرد به چاله اتفاق افتاده و طبیعی است که این مردِ آشکارا وابسته به خوردن و خوراک محبوبش پیتزا، با بازی خوب هویک کوچکریان، از کوره در برود.
مردی که به نظر می‌رسد به خاطر یک قتل به این مرکز آمده اما خودش ادعا می‌کند که ریاضیدان است. یکی از مشکلات بزرگ فیلم همین مشخص نبودن هویت آدم‌هاست. تو گویی این انسان‌ها در واقع موجوداتی بدوی هستند و آن هویت مستقل بیرونی‌شان در برابر ذات بدوی‌شان هیچ است. این در خصوص شخصیت مرد چاق پررنگ‌تر است. شخصیت زن قانع به نظر می‌آید ولی او اگر پیتزای محبوبش را نخورد و اگر چیزی نخورد، ممکن است تبدیل به حیوانی خطرناک شود. که البته به شکل جالبی خیلی زود تحت تأثیر هم‌اتاقی هنرمندش آرام می‌شود و حتی بابت تخلف در قوانین چاله احساس گناه و خودسوزی می‌کند. بله، خشونت و صحنه‌های غیر قابل تحمل خیلی زود در «پلتفرم ۲» شروع می‌شوند.
فضاسازی فیلم؛ یک تکیه‌گاه
در این دنیای تلخ، ایده‌های جدی درباره نابرابری اجتماعی، طمع و تضاد طبقاتی مطرح می‌شود. شخصیت‌های مختلف در این زندان نه تنها با چالش‌های فیزیکی برای زنده ماندن روبه‌رو هستند، بلکه باید با مسائل اخلاقی و انسانی نیز دست و پنجه نرم کنند. در قسمت دوم، داستان به سمت پیچیدگی‌های بیشتری از جمله رابطه‌های بین شخصیت‌ها و اثرات اجتماعی و روانی این زندان بر آن‌ها پیش می‌رود.
فیلم با طراحی بصری خاص و فضاسازی تاریک، فضایی پرتنش و دلهره‌آور خلق می‌کند که تماشاگر را به شدت تحت تأثیر قرار می‌دهد. با وجود جذابیت‌های بصری و داستانی، این فیلم همچنین به بررسی عمیق‌تری از مسائل انسانی و اجتماعی پرداخته و سؤالاتی درباره طبیعت انسان، همبستگی و انتخاب‌های اخلاقی در شرایط بحرانی را به چالش می‌کشد.
با این حال، «پلتفرم دو» با وجود پتانسیل‌های بالای خود، برخی معایب جدی دارد که تجربه تماشاگر را تحت تأثیر قرار می‌دهد. در «پلتفرم دو»، با وجود تلاش‌های قابل توجه برای گسترش روایت، برخی نقاط ضعف در ساختار فیلم خود را نمایان می‌کند. در زیر به برخی از این موارد اشاره می‌کنیم:
تکرار مضامین
یکی از بزرگ‌ترین معایب «پلتفرم دو» این است که بسیاری از مضامین و ایده‌های مطرح‌شده در فیلم اول را تکرار می‌کند. این تکرار ممکن است باعث شود که بینندگان احساس کنند داستان به‌طور کامل گسترش نیافته و تلاشی برای ارائه زاویه‌های جدید وجود ندارد.
پایان مبهم و ناقص
پایان فیلم می‌تواند برای بسیاری از بینندگان ناامیدکننده باشد. در حالی که برخی ممکن است این پایان را به عنوان فرصتی برای تفکر عمیق‌تر درباره موضوعات فیلم ببینند، اما دیگران ممکن است آن را بی‌معنا و ناپایدار بدانند. عدم ارائه یک نتیجه‌گیری قاطع یا درک روشن از پیام اصلی می‌تواند به احساس ناامیدی در بیننده منجر شود.
شخصیت‌پردازی ضعیف
در حالی که برخی شخصیت‌ها به خوبی توسعه یافته‌اند، دیگران فاقد عمق و توسعه شخصیتی هستند. این کمبود عمق می‌تواند باعث شود که تماشاگران نسبت به سرنوشت شخصیت‌ها بی‌توجه شوند. در شرایطی که فیلم به نمایش کشمکش‌های انسانی و اجتماعی می‌پردازد، انتظار می‌رود که شخصیت‌ها نیز به‌طور کامل و قابل درک طراحی شوند.
سرعت روایت
گاهی اوقات، فیلم به دلیل سرعت روایت بالا ممکن است از توسعه صحیح داستان و شخصیت‌ها غافل شود. این سرعت می‌تواند باعث شود که بینندگان نتوانند به‌طور کامل با جزئیات داستان و احساسات شخصیت‌ها ارتباط برقرار کنند.
فقدان نوآوری در طراحی بصری
با وجود فضاسازی جذاب فیلم، در مقایسه با قسمت اول، طراحی بصری و ایده‌های خلاقانه کمتری در این دنباله وجود دارد. برخی از صحنه‌ها ممکن است تکراری و بدون جذابیت لازم به نظر برسند و این می‌تواند تأثیر کلی فیلم را کاهش دهد. بهر حال «پلتفرم دو» با وجود برخی نقاط قوت و موضوعات جذاب، در نهایت نتوانسته است از سایه‌های قسمت اول خارج شود و به‌طور قابل توجهی در ارائه یک داستان نوآورانه و تأثیرگذار موفق باشد. تکرار مضامین، پایان مبهم، شخصیت‌پردازی ضعیف و سرعت روایت می‌توانند مانع از تجربه کامل تماشاگر از این فیلم شوند. این اثر در حالی که به بررسی مسائل اجتماعی و انسانی می‌پردازد، ممکن است به خاطر معایب خود نتواند پیام خود را به‌طور مؤثر منتقل کند.