فیلم "برادران لیلا" به کارگردانی "سعید روستایی" که این روزها سر از فضای مجازی درآورده، متاسفانه به داستان هایی از فلاکت و بدبختی مردم جامعه می پردازد که شاید فقط برای کمتر از یک درصد جامعه اینگونه اتفاقات رخ داده باشد و سراسر از بی احترامی به والدین و بزرگ تر های خانواده و بویژه پدر خانواده است.
به گزارش نجواخبر، سیدمرتضی اولادعلی، معاون اجتماعی مرزبانی استان هرمزگان در یادداشتی نوشت:
هنر و فرهنگ كشور عزیزمان از گذشته های دور با تولیدات فیلم و سریال گره خورده و تولیدات سینمایی و تلویزیونی بسیار زیادی که با بهره گرفتن از مسائل اجتماعی موفق به خلق آثار ماندگاری شده‌اند.
اما متأسفانه در این بین شاهد پخش فیلمهایی در طول سالیان اخیر بوده‌ایم كه نه تنها بهره‌ای از فیلم های فاخر و آموزنده نبرده‌اند، بلکه با عادی سازی برخی از سبک های غلط زندگی، بنیان خانواده‌ها را مورد هدف قرار دادند.
فیلم "برادران لیلا" به کارگردانی "سعید روستایی" که این روزها سر از فضای مجازی درآورده، متأسفانه به داستانهایی از فلاکت و بدبختی مردم جامعه می‌پردازد که شاید فقط برای کمتر از یک درصد جامعه اینگونه اتفاقات رخ داده باشد و سراسر از بی احترامی به والدین و بزرگ تر های خانواده و بویژه پدر خانواده است.
بی توجهی دختر خانواده و فحاشی و بیان الفاظ رکیک به پدر و مادر خود، تحقیر شرم آور مادر و پدر توسط دختر خانواده جلوی برادران، تحقیر زبانی و بدنی پدر و نواختن سیلی بر صورت پدر به اسم تغییر جایگاه تنبیه توسط دختر خانواده و... همه این آیتم ها، بخشهایی از فیلمی است كه متأسفانه بدآموزی زیادی داشته و تحقیر و اهانت و درشت گویی به پدر و مادر را به اسم آزادی رسانه‌ای و بیان حقایق و زیرپوست های اجتماعی جامعه به جوانان و نوجوانان آموزش می‌دهد.
پدری كه عمود خانواده بوده و نقش محوری برای همبستگی و انسجام خانواده داشته و روزگاری در فرهنگ كشور ما از جایگاه ویژه و رفیعی برخوردار بوده كه از گذشتگان خود شنیده‌ایم كه فرزندی هرگز پایش را در منزل جلوی والدین و بویژه پدر دراز نمی‌كرد و حفظ حرمت و شأن والدین حتی در صورتی که والدین کافر باشند و یا حرف اشتباهی را بزنند برای فرزندان یک آموزه اخلاقی و توصیه دینی بوده، اما امروز همان پدر با آن جایگاهی كه نه تنها در آموزه های اخلاقی و فرهنگی میهن ما بلكه در آموزه های اسلامی و اعتقادی ما هم بر آن تأكید فراوان شده به لطف پخش فیلمهایی این چنینی، مورد تمسخر و تحقیر فرزندان قرار می‌گیرد تا شاید از پس این سیاه نمایی جوایزی برای کارگردان و دست اندرکاران فیلم در جشنواره های خارجی که به زعم بسیاری از کارگردان‌ها و هنرمندان صرفاً در قبال سیاه نمایی از کشور ایران و تابوشکنی برخی فرهنگ‌ها و اعتقادات مردم ایران، حاضر به اهدا جایزه برای تهیه کنندگان اینگونه فیلم‌ها هستند!
جای بسی تأسف است از دست اندركاران و تهیه كنندگان فیلم فوق كه اینگونه به عمود خیمه خانواده حمله كرده و باید از نویسندگان و تهیه كنندگان و کارگردان های اینگونه فیلم‌ها پرسید كه تحقیر یک ملت به چه قیمتی باید صورت بگیرد و چقدر انسان باید بی هویت و بی شرافت باشد برای کسب جوایز پوچ اینگونه مردم کشورش را تحقیر و در کمال وقاحت دم از حمایت و همراهی با مردم زند!؟
باید توجه داشت عادی سازی چیزی فراتر نشان دادن یک ناهنجاری اجتماعی است؟
تهیه كنندگان اینگونه فیلم‌ها باید بدانند كه فیلم‌ها و سریال‌ها از هر ژانری که باشند در برگیرنده تأثرات اجتماعی هستند و از قابلیت تأثیرگذاری زیادی برخوردار هستند و می‌توانند معانی و مفاهیم را از طریق تکنیک های بصری و شنیداری به مخاطب خود بویژه جوانان و نوجوانان انتقال دهد.
تأثیر فیلم‌ها حتی در بازی های کودکان نمود می‌یابد، تأثیر تخریبی فیلم‌ها تا آنجا است که تحقیقی در فرانسه نشان داد کودک یا نوجوانی که بیش از یک بار در هفته به سینما می‌رود نیازمند مراقبت روان پزشکی است.
از نظر كودك آنچه که می‌بیند جزئی از زندگی واقعی است و متأسفانه در فیلمهایی چون "برادران لیلا" كه فرزند با لحن تند و پرخاشگرایانه نسبت به پدر و مادر خصوصاً پدر كه قداست خاصی در خانواده ایرانی دارد صحبت می‌كند و سیلی بر صورت پدر پیرش می‌زند و از مرگ پدر خوشحال می‌شود، تصور می‌كند كه می‌تواند در صورت بروز خطا و یا اشتباه والدین و یا مخالفت با دیدگاه های خود، با پدر و مادرش همینگونه رفتار كند و برخورد و تندی با پدر و مادر نیز مثل سایر افراد است!
حرمت والدین در فرهنگ و آموزه های دینی :
ظاهراً کارگردان این فیلم فراموش كرده كه خداوند متعال گسستن پیوند با والدین را نکوهیده و درباره آن تهدید کرده، کسانی که پدر و مادر را تحقیر و به آنان اهانت می‌کنند به سرانجامی بد گرفتار می‌شوند.
در آیاتی از قرآن کریم آمده است: "وَالَّذِی قَالَ لِوَالِدَیْهِ أُفٍّ لَکُمَا أَتَعِدَانِنِی أَنْ أُخْرَجَ وَقَدْ خَلَتِ الْقُرُونُ مِنْ قَبْلِی وَهُمَا یَسْتَغِیثَانِ اللَّهَ وَیْلَکَ آمِنْ إِنَّ وَعْدَ اللَّهِ حَقٌّ فَیَقُولُ مَا هَذَا إِلَّا أَسَاطِیرُ الْأَوَّلِینَ (17)أُولَئِکَ الَّذِینَ حَقَّ عَلَیْهِمُ الْقَوْلُ فِی أُمَمٍ قَدْ خَلَتْ مِن قَبْلِهِمْ مِنَ الْجِنِّ وَالْإِنْسِ إِنَّهُمْ کَانُوا خَاسِرِینَ» (آیات 17 و 18 «سوره احقاف»)
"و آن کس که به پدر و مادر خود، آنگاه که او را به پذیرش رستاخیز فراخواندند، گفت اُف بر شما... اینان کسانی‌اند که آن سخن (وعده عذاب) درباره آنان به حقیقت پیوست. در حالی که در میان امت‌هایی از جنیان و آدمیان هستند که پیش از آنان در گذشتند. قطعا اینان زیان کارند"
این آیه تنها درباره فرزندان کفرپیشه نیست، بلکه محور آن، نکوهش اهانت و تحقیر والدین است، چنانچه که خدا در آیه‌ای دیگر، این کار را نکوهیده و فرموده است: «... فَلَا تَقُلْ لَهُمَا أُفٍّ وَلَا تَنْهَرْهُمَا ...» (آیه 23 سوره «اسراء») « و.... به آنان کلمه‌ای ناخوشایند مگوی و با آنان پرخاشگری مکن»
آری خدواند انسانها را از گفتن كلمه‌ای ناخوشایند حتی "اف" نهی كرد و در جایی نیز امام صادق(ع) فرمود: "پایین‌ترین مرتبه عاق والدین شدن، افّ گفتن به آنها است. اگر خدا چیزی کمتر از اُف گفتن نشان می‌داشت، از آن نهی می‌کرد" اما در این فیلم متأسفانه فرزند ذره‌ای برای پدر خود احترام قائل نبوده و حتی با صدای بلند با پدر خود صحبت می‌كند و در کمال بی شرمی سیلی بر پدر می‌زند!.
اسلام برای والدین ارزش و احترم بسیاری قائل است و این ارزش و احترام به حدی است که در آیات قرآن پس از انجام وظیفه، احترام به خدا و اطاعت از فرمانش از احترام به والدین یاد شده است.
در روایت دیگری آمده است که: عن النبی (صلی الله علیه و آله): «مَنْ أحْزَنَ وَالِدَیْهِ فَقَدْ عَقَّهُمَا» (من لا یحضره الفقیه، جلد4، صفحه ی372 اگر کسی والدین خود را محزون کند، عاق والدین شده است.
والدین هر کس، اساس و ریشه جسمانی او هستند. کسی که به والدین خود بی احترامی می‌کند در واقع خود را بی ارزش، و بنیان خود را سُست کرده است. شاید روی همین اساس باشد که در روایات می‌فرمایند: «مَنْ نَظَرَ إِلَى وَالِدَیْهِ نَظَرَ مَاقِتٍ وَ هُمَا ظَالِمَانِ لَهُ لَمْ تُقْبَلْ لَهُ صَلاةٌ.» (مستدرک الوسائل، ج15 ص195) بی احترامی به والدین، عمر را کوتاه، و روزی ـ مادّی و معنوی ـ را کم می‌کند،اگر کسی از روی خشم به والدین خود نگاه کند، خداوند او را از حوزه رحمت خود دور کرده و نمازش را نمی‌پذیرد.
در پایان به منشور اخلاقی رسانه‌ای كه مقام معظم رهبری نیز سال‌ها قبل تبیین فرمودند اشاره‌ای می‌کنم که در آن آمده است: "معتقدم كه آزادی قلم و بیان، حقِ مسلّم مردم و مطبوعات است، در این هم هیچ تردیدی ندارم و این جزء اصول مصرّحه قانون اساسی است، البته معتقدم در كنار این ارزش، ارزش‌ها و حقایق دیگری هم وجود دارد كه با آزادی مطبوعات و آزادی قلم، آن ارزش‌ها نباید پایمال شود، هنر بزرگ این است كه كسی بتواند؛ هم آزادی را حفظ كند، هم حقیقت را درك كند، هم مطبوعات آزاد داشته باشد، هم آن آسیب‌ها دامنش را نگیرد".
امید است همه دلسوزان واقعی جامعه و هنرمندان و فعالان رسانه‌ای در این خصوص روشنگری کنند و اجازه ندهند یک عده سلبریتی بی هویت، فرهنگ و آموزه های اخلاقی و دینی ما را به اسم آزادی و هنر به سخره گیرند.
سید مرتضی اولادعلی- معاون اجتماعی مرزبانی هرمزگان