سوم دیماه، سالروز عملیات تاثیرگذار کربلای 4 است؛ عملیاتی که در تعیین سرنوشت جنگ بسیار حایز اهمیت بود.
به گزارش خبرنگار نجواخبر، عملیات آبی_خاکی کربلای چهار، یکی از عملیاتهای گسترده و غیرکلاسیک جمهوری اسلامی ایران است که توسط قرارگاه مرکزی خاتم الانبیاء (ص) سپاه پاسداران در تاریخ ۱۳۶۵/۱۰/۳ با رمز محمد رسولالله (ص) انجام شد.
اما اهداف این عملیات چه بود؛ فرماندهان ایرانی به منظور بهبود شرایط سیاسی_نظامی کشور و انجام عملیات اصلی سال ششم جنگ، از ماهها قبل این عملیات را طراحی کردند تا با ورود به خاک عراق، شهر مهم و اقتصادی بصره را مورد تهدید قرار دهند.
رزمندگان اسلام قصد داشتند تلفات گستردهای را به ارتش عراق وارد و جزایری مهمی همچون امالرصاص، ابوالخصیب را در اختیار بگیرند، همچنین با ورود به خاک عراق نیروهای آنان را در شبه جزیزه فاو محاصره و از حمله احتمالی به شبه جزیره فاو جلوگیری کنند.
نیروهای ایرانی برای اینکه بتوانند اهداف خود را در این عملیات کسب کنند، باید از رودخانه وحشی اروند عبور و بعد از تصرف جزایر کشور عراق، خود را به شهر بصره نزدیک میکردند، عبور از رودخانه و ورود به خشکی نشان از پیچیدگی و اهمیت منطقه عملیاتی کربلای چهار داشت و سختی کار را برای رزمندگان دوچندان میکرد.
در این عملیات ۲۳ هزار و ۷۳۳ نفر پاسدار، ۶۶ هزار ۸۴۷ نفر سرباز و ۱۱۳ هزار و ۲۳۱ نفر نیروی بسیج مردمی حضور داشتند که در قالب ۱۴ لشکر، ۸ تیپ و ۳۱ گردان توپخانه سازماندهی شدند.
اما عراقی ها بیکار نماندند و برای پاتکهای غافلگیرانه علیه ایران تعداد زیادی از نیروهای خودشان را وارد منطقه عملیاتی کربلای چهار کردند. با توجه به اطلاعات ارسال شده توسط کشور آمریکا و منافقین به عراق، دشمن موانع وسیعی را ایجاد و در حالت آمادهباش و کمین قرار داشت، همین علت باعث شد اهداف نهایی عملیات کسب نشود.
کشور عراق با طراحی ۵ خط دفاعی که هر کدام از این خطوط شامل سیمخاردارهای حلقوی، میادین مین و ایجاد آبگرفتگی در میادین، میلگردهای خورشیدی، تلههای منور بود مانع ورود نیروهای ایرانی شد.
این عملیات ۲۲:۳۰ روز ۳ دیماه ساعت آغاز عملیات اعلام شد. رزمندگان با گذشتن از رودخانه به سختی نفوذ خود را به جزایر امالرصاص، امالبابی، بلجانیه، سهیل و قطعه آغاز کردند، اما دشمن که با اطلاعات قبلی بر منطقه تسلط داشت پاتک ضدغواص و شناور را شروع و عقبه نیروهای ایرانی را بمباران کرد، پاتکهای دشمن به حدی بود که ادامه حرکت غواصان و قایقسواران برای رسیدن به اهداف موج دوم و سوم حمله با سختی رو به رو شد.
ساعت ۶ صبح روز ۴ دیماه با دستور عقبنشینی فرماندهان موافقت شد و نیروهایی که مواضع خود را به دست نیاورده بودند از ادامه حرکت خودداری کردند، ساعت ۱۱ صبح عراق پاتک سنگین خود را علیه رزمندگان ایرانی شروع کرد و در ساعت ۲۳:۴۵ شب همان روز دستور توقف عملیات اعلام شد.
عملیات کربلای چهار یکی از چند عملیات کشور ایران است که به اهداف نهایی تعیین شده نرسید، اما دارای یک ویژگی منحصر به فرد و بسیار مهم بود؛ برای نخستین بار نیروهای ایرانی با گذشت از دژهای محکم آبی دشمن وارد خشکیهای کشور عراق شدند و خسارتهای سنگینی را به دشمن تحمیل کردند و البته حدود هشت هزار نفر از نیروهای دشمن به هلاکت رسیدند و شصت نفر هم به اسارت گرفته شدند؛ در این عملیات سنگین، ٩٨٥ تن از نیروهای خودی شهید و ٨٠٧١ تن مجروح شدند.
بزرگ نشان دادن آمار شهدای کربلای ۴، القای اختلاف میان فرماندهان ارشد سپاه در این عملیات با مرکز و حتی زیر سؤال بردن ماهیت عملیات کربلای ۴ از جمله شبهات پرتکرار این سالها توسط برخی رسانه های بیگانه است؛ بخشی از صحبت های فرماندهان این عملیات و کارشناسان نظامی در رد این شبهات و توضیح بیشتر در مورد این عملیات را می آوریم:
سردار احمد غلامپور فرمانده قرارگاه کربلا در سالهای دفاع مقدس: عملیات کربلای ۴ در شرایطی اتفاق افتاد که هم در فضای سیاسی کشور و هم در خارج از کشور به این باور رسیده بودند که ایرانیها میتوانند یک کار بزرگ انجام دهند. در میان نیروهای خودی، این توقع از سپاه بود که میشود کارهای بزرگ را انجام داد. در خارج از کشور (شوروی و آمریکا) هم به این باور رسیده بودند که اگر نظام جمهوری اسلامی با این روند در جنگ جلو برود (عملیاتی که در فاو انجام شد و آن وقت هم مرز با کویت میشدیم)، فاتحه عراق خوانده است. بنابراین نگاه ابرقدرتها و ادارهکنندگان اصلی جنگ تغییر کرد. در داخل کشور چون سال ۱۳۶۵ را سال سرنوشت جنگ نامیده بودند، گفتند طرحی بیاورید که بتوانیم جنگ را تمام کنیم که البته محقق نشد. بعد معلوم شد آنچه مدنظر آقای هاشمی بوده اتفاق نیفتاده است. چون فکر میکرد با گرفتن فاو، صدام عقبنشینی کند و تسلیم شود. در نظر داشته باشید که در اوایل سال ۱۳۶۵ در داخل به ما میگفتند: سراغ عملیات سرنوشتساز بروید و از سوی دیگر شوروی و آمریکا تصمیم گرفتند جنگ بدون طرف پیروز تمام شود. در این سال میبینیم که فضای کلی جنگ تغییر کرده است. صدام به صورت وحشیانه شهرهای ما را بمباران کرد. از سلاح شیمیایی استفاده کرد و جنگ کمکم توسط آمریکاییها به منطقه خلیج فارس کشیده شد. البته این تبعات پیروزی بزرگ است.
سردار محمد علی نایینی رئیس مرکز اسناد و تحقیقات دفاع مقدس: پس از عملیات والفجر ۸ و فتح فاو، تلاشهای ارتش عراق برای بازپسگیری مناطقش تأثیرات متعددی در زمینههای اجتماعی، سیاسی و اقتصادی داشت. این تأثیرات در محیط ملی ایران، محیط ملی عراق، منطقهای و جهانی در ابعاد مختلف منجر به تغییر نگاهها برای ادامه جنگ شد؛ چرا که قدرتهای بزرگ اعم از شوروی و آمریکا درباره توانمندیهای ارتش عراق دچار تردید شدند. چون ارتش عراق شکست بزرگی را در عملیات والفجر ۸ متحمل شد؛ یعنی رزمندگان در کوتاهترین مدت توانستند یک منطقه استراتژیک را به تصرف در آورند. همچنین ارتش عراق، به لحاظ روحی دچار یک ضربه جدی شد. حتی در محیط ملی عراق نیز مشکلات جدی به وجود آمد. در ۲ ماه آخر سال ۱۳۶۴ و در فروردین ماه سال ۶۵ جنگ کاملاً متاثر از فضای پیروزی عملیات بزرگ فاو بود. بنابراین در محیط ملی ایران آن سال، به عنوان سال سرنوشت جنگ معرفی شد. البته امام (ره) نیز آن سال را سال پیروزی معرفی کرد؛ چرا که زمینههایش فراهم بود. این عملیات به اعتبار سیاسی و نظامی رژیم بعث خدشه وارد کرد و تصویر شکستپذیری به ارتش عراق منتقل شده بود. البته محاسبات آقای هاشمی اوایل درست بود، اما قدرتهای بیرون اجازه ندادند ایران به عنوان پیروز جنگ معرفی و خواستههای ایران پذیرفته شود. این روند اما در سال ۱۳۶۵ ادامه پیدا کرد و منجر به عملیات کربلای ۴ و ۵ شد. در آن زمان، حامیان منطقهای صدام و قدرتهای بزرگ، باید این موقعیت ایران را میپذیرفتند و به ایران امتیاز دادند. اما ایستادند چون احساس کردند همان شرایطی که با وقوع انقلاب اسلامی مواجه شدند با فتح فاو دوباره به وجود آمده است. البته انقلاب اسلامی در شرایط جنگ توانست موازنه قدرت را تغییر دهد.
سردار یدالله ایزدی از پژوهشگران دفاع مقدس: درباره هشت سال دفاع مقدس تقسیمبندیهای مختلفی نظیر دوره هجوم عراق، دوره تثبیت، دوره آزادسازی و مقطعبندیهای دیگری مطرح شده است. این در حالی است که بعد از آزادسازی سرزمینهای اشغال شده خوزستان در قالب عملیاتهای موفق رمضان، والفجر مقدماتی، والفجر ۱، عملیات خیبر و بدر، دوران سخت دفاع مقدس آغاز شد. در واقع سالهای ۱۳۶۱ تا ۱۳۶۴ دوره سختی در کشور بود. این سالها (۱۳۶۱ تا ۱۳۶۴) دوره سختی در کشور بود. در واقع عملیات والفجر ۸ دوره عبور از این شرایط سخت بود. البته در این سالها عملیاتهای بزرگ و محدودی در جبهه میانی و شمال غرب انجام شده بود که هدف اصلی آن گرم نگه داشتن تنور جنگ و سیاستهای کلی نظام بود. بالاخره گذشت سالها این باور را ایجاد کرده است که باید تکلیف جنگ را مشخص کرد. این را در نظر داشته باشد که ماهیت جنگ و صلح یک ماهیت سیاسی است و باید در حوزه دیپلماسی برای جنگ تعیین تکلیف میشد. در چنین شرایطی اندیشهای به نام عملیات سرنوشتساز، شرایطش فراهم شد. اسناد مرتبط با عملیات کربلای ۴ از ابتدای جرقه این عملیات تا انتهای آن کاملاً موجود است. طبق اسناد موجود مرکز، روز پنجشنبه ۲۵ آبان ماه سال ۱۳۶۵ محمد پیشبهار، معاون پشتیبانی سپاه گزارشی را از روزهای ابتدایی ماه آبان در منطقه عمومی کربلای ۴ ارائه داد: برآیند اطلاعاتی که از نقاط مختلف جمع کردیم، دشمن نسبت به این منطقه حساس معمولی است. منظور معاون پشتیبانی سپاه این بود که ۲ ماه مانده به آغاز عملیات کربلای ۴ دشمن در حال نگهداری از خطوطش است و دقت دارد ما چه رفتاری از خودمان نشان میدهیم. این در حالی است که قبل از عملیات کربلای ۴، سه ملاقات میان فرماندهان با مسؤولان کشور صورت گرفت. در روز جمعه ۱۴ آذر ماه سال ۱۳۶۵ فرماندهان به تهران آمدند تا به رئیسجمهور و مجلس گزارشی از فعالیتهای خود بدهند.
روایت ها در مورد این عملیات و ناگفته های ان ادامه دارد؛ اما یک چیز مشخص است؛ عملیات کربلای چهار نمایشی از شهامت و درایت رزمندگان و فرماندهان ایران و اولین ورود شجاعانه به خشکی های عراق بود؛ چیزی که در تاریخ می ماند.