برخی از ستاره های ایران در ادوار المپیک طلا نگرفتند اما برای مردم ایران ارزش مدال آنها حتی از طلا نیز فراتر بود.
به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین؛ المپیک صحنه درخشش و مدال است و بدیهیست که در این صحنه جهانی و برزرگ که چشم تمامی جهانیان به آن دوخته شده، مدال طلا معنا و مفهوم دیگری دارد. طلای المپیک یعنی قهرمانی امپیک و ورود به تالار افتخارات IOC. در همه جای دنیا قهرمان المپیک اعتبار و اهمیتی دوچندان دارد چه آنکه مدال طلای المپیک برخلاف سایر رویدادهای ورزشی با پیرنگ های ورزش یعنی شانس، بخت و اقبال و حتی ناداوری به دست نمی‌آید. قهرمان المپیک یه قهرمان واقعی و خالص است که در رشته خود بهترین بوده. در حقیقت برای طلای المپیک شما باید از همه نظر برترین باشید و المانهایی مثل قرعه، شانس، داوری و... هرگز به یاری شما نخواهند آمد.
در تاریخ ورزش ایران در ادوار المپیک با احتساب 12 مدال پاریس، 88 مدال کسب شده و از این تعداد مدال 27 مدال آن طلا بوده. در حقیقت ورزش ایران 27 قهرمان الممپیک دارد. با این وجود در ادوار المپیک قهرمانانی بوده‌اند که رنگ مدال آنها طلایی نبوده اما برای ورزش و مردم ایران ارزش مدال آنها با طلا برابری می‌کرده. قهرمانانی که مردم مدال آنها را گاه فراتر از طلا می‌دانند و آن را تکریم می‌کنند.
سیاهه زیر مدال آوران المپیکی ایران را روایت می‌کند که مدال طلا نگرفتند و به نقره یا برنز رسیدند اما برای مردم ایران ارزش مدال آنها حتی از طلا نیز فراتر بود.
1948 لندن: جعفر سلماسی
جعفر سلماسی نخستین مدال آور ایران در تاریخ المپیک است که در رشته وزنه برداری در المپیک لندن 1948 مدال برنز گرفت. وی اصالتا اهل عراق بود و در کاظمین به دنیا آمد. اجداد روحانی وی، سالها پیش از سلماس عازم کاظمین شده بودند. وی در جنگ جهانی دوم به ایران بازگشت و در تهران ساکن شد و در لندن مدال طلای دستهٔ پر وزن ۶۰ کیلوگرم را به سینه زد. اولین‌ها همیشه خاص و ویژه‌اند و از همین رو مدال برنز سلماسی برای ورزش ایران اهمیتی همپای طلا دارد.
1952 هلسینکی: غلامرضا تختی و ناصر گیوه چی
در المپیک هلسینکی 1952 کشتی ایران نخستین مدال خود را در تاریخ المپیک گرفت. در فنلاند محمود ملاقاسمی مدال برنز، ناصر گیوه‌چی مدال نقره، جهانبخت توفیق مدال برنز، عبدالله مجتبوی مدال برنز و غلامرضا تختی مدال نقره گرفتند تا تیم کشتی ایران با 2 نقره و 3 برنز در رده سوم تیمی بایستد. در این المپیک گیوه‌چی و تختی نقره گرفتند اما ناصر گیوه چی در 19 سالگی مدال گرفت و جوانترین مدالیست ایران تا سال 2016 در ادوار المپیک بود و جهان پهلوان در 22 سالگی موفق شد مدال نقره خود در رقابت‌های جهانی را در المپیک تکرار کند و از همین رو مدال این دو ارزشی دوچندان داشت.
1960 رم: محمد پذیرایی
کشتی فرنگی در سالهای طولانی پشت سر کشتی آزاد قرار داشت. کشتی فرنگی دو دوره بعد از کشتی آزاد صاحب مدال المپیک شد. در المپیک 1960 رم محمد پذیرایی اولین مدال کشتی فرنگی ایران در المپیک را با کسب مدال برنز دستهٔ ۵۲ کیلو المپیک ۱۹۶۰ رم به دست آورد و اولین‌ها همیشه شیرن هستند و اعتباری دوچندان دارند. پذیرایی ساکن باکو بود. محمد پذیرایی پسر دایی جهانبخت توفیق دارنده مدال برنز المپیک ۱۹۵۲ هلسینکی و اولین مدال طلای تاریخ کشتی ایران در مسابقات ۱۹۵۴ توکیو بود و که وی با اصرار و با توصیه توفیق به سمت کشتی متمایل شد. او سالها بعد و در سال ۱۹۸۳ مربی تیم ملی کشتی فرنگی ایران بود.
1988 سئول: عسگری محمدیان
نخستین المپیکی که ایران در بعد از انقلاب در آن حضور یافت، المپیک 1988 سئول بود. ایران المپیک 1980 مسکو و 1984 لس انجلس را تحریم کرد و برای نخستین بار در المپیک سؤال 1988 حاضر شد. کاروان 27 نفره ایران در این رقابت‌ها تنها یک مدال کسب کرد. عسگری محمدیان در وزن 57 کیلوگرم کشتی آزاد مدال نقره را به سینه زد. این نخستین مدال ورزش ایران در المپیک بعد از انقلاب بود و از همین رو ارزشی فق العاده داشت. محمدیان این نقره را با یک حرکن جالب تاریخی تر و ارزشمندتر هم کرد. او پس از شکست برابر بلوگازوف در مسابقه فینال، کشتی گیر روس و را روی دست بلند کرده و گرد تشک گردانید. تصویری که بدل به یکی از فیلمهای تاریخی و به یادماندنی المپیک شد. محمدیان 4 سال بعد در بارسلونا این مدال را دوباره تکرار کرد.
2000 سیدنی: هادی ساعی
تکواندو از المپیک 1988 سئول به ش
کل آزمایشی در مسابقات حضور داشت و ایران نیز در آن مدال هم می‌گرفت اما مدال‌ها در جدول محاسبه نمی‌شد. المپیک 2000 سیدنی نخستین دوره‌ای بود که رشته تکواندو به شکل رسمی وارد جدول مسابقات شد و مدال های آن محاسبه شد. در این دوره هادی ساعی جوان مدال برنز را کسب کرد که نخستین مدال رسمی تاریخ تکواندو ایران در المپیک به شمار می‌رود و از همین رو ارزشی بسیار دارد. ساعی در دو دوره بعدی این مدال را تبدیل به طلا کرد تا بدل به پرافتخارترین المپین تاریخ ایران شود.
2012 لندن: احسان حدادی
المپیک لندن بهترین المپیک تاریخ ورزش ایران است که کاروان ایران با مجموع 13 مدال که 7 تای آن طلا بود، در رده 12 المپیک ایستاد. در این المپیک طلاهای ایران پرشمار بود اما یک نقره در میان مدال های ایران حسابی به چشم آمد. احسان حدادی در ماده پرتاب دیسک مدال نقره را گرفت تا ورزش دوومیدانی ایران برای نخستین بار یک مدال باارزش المپیک کسب کند. در رشته‌ای که از مدال های جهانی و المپیک بی بهره است و در سطح جهانی حرف برای گفتن ندارد، کسب مدال المپیک یک شاهکار بود که احسان حدادی با و با رکورد ۶۸/۱۸ رقم زد.
2016 ریو: کیمیا علیزاده
ورزش زنان ایران در تاریخ المپیک تا پیش از ریو هیچ مدالی کسب نکرده بود. بنابراین وقتی کیمیا علیزاده در المپیک ریو در تکواندو زنان به مدال برنز رسید، در حقیقت یک سد بزرگ و یک طلسم دیرپا را شکست. او با ۱۸ سال سن، نخستین مدال آور تاریخ ورزش زنان ایران و جوانترین مدال‌آور تاریخ ایران لقب و تاریخ کشورهای خاورمیانه در ادوار المپیک شد.
2024 پاریس: حسن یزدانی و ناهید کیانی
در پاریس دو نقره حسابی به ما چسبید و برای ورزش ایران ارزشی همطراز طلا داشت. نخست ناهید کیانی که در تکواندو شاهکار کرد و نخستین زن تاریخ ورزش ایران شد که به فینال المپیک رسیده. فینالی که با گذر از سد کیمیا علیزاده ستاره سابق و جلای وطن کرده بود و همین ارزش مدال او را دوچندان کرد.
در کشتی نیز حسن یزدانی شیرشاه ایرانی با مصدومیت کتف به المپیک رفت و تا فینال همه رقیبان را تار و مار کرد اما در فینال برابر ماگومد رمضانوف کشتی گیر روسی الاصل بلغارستان از ناحیه کتف مجدد مصدوم شد و با کتف مصدوم تا آخر مسابقه روی تشک ماند تا شاید بتواند نتیجه بگیرد اما شکست خورد و نقره اش به دلیل همین غیرت و ایستادگی ارزشی دوچندان یافت.
