شب گذشته خبری دردناک منتشر شد. هومن لطفعلی، از خوانندگان برنامه عصر جدید بر اثر ایست قلبی درگذشت.
به گزارش نجوا خبر، شب گذشته خبری دردناک منتشر شد. هومن لطفعلی، از خوانندگان برنامه عصر جدید بر اثر ایست قلبی درگذشت. برنامه تلویزیونی «عصر جدید» بهعنوان یکی از مهمترین سکویهای معرفی استعدادهای نوظهور در ایران، چهرههای متعددی را معرفی کرد. در این میان، خوانندگانی چون عرفان طهماسبی، شروین حاجیپور، پارسا خائف، هومن لطفعلی و محمد شهنواز با حضور در این برنامه مسیرهای متفاوتی را در دنیای موسیقی پیمودهاند. در ادامه، به بررسی سرنوشت هنری هر یک از این هنرمندان میپردازیم.
عرفان طهماسبی؛ نایبقهرمانی در «عصر جدید»
عرفان طهماسبی با حضور در فصل دوم «عصر جدید» به نقطه عطف کارنامه هنری خود رسید. اجرای قطعه «گلم گلم» با صدای احساسیاش توجه بسیاری را جلب کرد و او را به مرحله نهایی رساند، جایی که عنوان نایبقهرمانی را کسب کرد. پس از این موفقیت، عرفان فعالیتهای هنری خود را گسترش داد و تکآهنگهایی مانند «بیوفا»، «کجایی» و «آغاز کن بیمن» را منتشر کرد. او همچنین تیتراژ پایانی فصل دوم سریال «نجلا» را به همراه مهدی یغمایی اجرا کرد. او حالا هر از چندگاهی ترکهایش را منتشر میکند و با مجوزی که کسب کرده روی سن هم میرود. فعلا چندین ماه است که قطعه ریتمیک "گلوبند" اسمش در مارکت بیرمق موسیقی ایرانی بالاست.
شروین حاجیپور؛ شاید بهشت و این حرفها
شروین حاجیپور، دیگر خوانندهٔ معرفیشده از «عصر جدید»، با صدای خاص و سبک منحصربهفردش توانست جایگاه ویژهای در موسیقی ایران پیدا کند. او با "شاید بهشت" خود را در عصر جدید بالا کشید که خود ترانه قابل اتکایی در بازار موسیقی همان روزها بود. اما همه چیز از انتشار قطعه «برای» شروع شد. این قطعه در فضای مجازی بهسرعت وایرال شد و واکنشهای گستردهای را به همراه داشت. در واقع زندگی هنری شروین به قلب و بعد حضور در عصر جدید برنمیگردد بلکه زندگی او به پیش و پس از پاییز 1401 مرتبط است. البته که او برای انتشار این قطعه موفق به کسب جایزه گرمی هم شد.
پارسا خائف؛ نوجوانی با صدای پخته
پارسا خائف، متولد ۱۳۸۴ در اردبیل، از کودکی به موسیقی علاقهمند بود و آموزشهای خود را در زمینهٔ آواز ایرانی آغاز کرد. حضور او در «عصر جدید» با توجه به سن کمش، اما صدای پخته و اجرایی مسلط، تحسین داوران و مخاطبان را برانگیخت. پارسا با اجرای قطعاتی در سبک موسیقی سنتی ایرانی، نشان داد که نسل جوان همچنان به موسیقی اصیل ایرانی علاقهمند است. پس از «عصر جدید»، او به آموزشهای خود ادامه داد و در کنسرتها و برنامههای مختلفی به اجرا پرداخت.
هومن لطفعلی: صدای دلنشین با چشمانی بسته
شان نزول این مطلب، هومن لطفعلی جوان دهه شصتی بود. او هنوز پنج ماه بیشتر نداشت که والدینش از هم جدا شدند و از آن به بعد نزد پدربزرگ و مادربزرگش زندگی میکرد. هومن که صدای خوبی داشت از سن کم دنبال موسیقی رفت و علاوه بر خوانندگی، از پنج سالگی در نواختن پیانو نیز بسیار توانا شد. هومن لطفعلی بعد از شرکت در برنامه عصرجدید و راه یافتن به دور دوم توجه خیلیها را جلب کرد و بسیار شناخته شد.
خواننده روشندل، با حضور در «عصر جدید» و اجرای قطعاتی با صدای دلنشین، توانست توجه بسیاری را به خود جلب کند. او با وجود محدودیتهای بینایی، نشان داد که با تکیه بر استعداد و تلاش میتوان بر موانع غلبه کرد. هومن با اجرای قطعه «نمیبینم» در این برنامه، احساسات مخاطبان را برانگیخت و الهامبخش بسیاری از افراد شد. متأسفانه، شب گذشته خبر درگذشت او بر اثر ایست قلبی منتشر شد که جامعهٔ هنری را در غم فرو برد.
محمد شهنواز؛ تلفیق موسیقی سنتی و مدرن
محمد شهنواز با حضور در «عصر جدید» و اجرای قطعاتی که ترکیبی از موسیقی سنتی و مدرن بود، توانست سبک منحصربهفردی را ارائه دهد. او با بهرهگیری از سازهای مختلف و ترکیب آنها با آواز، نشان داد که میتوان مرزهای موسیقی را گسترش داد و سبکهای جدیدی خلق کرد. پس از برنامه، محمد به فعالیتهای هنری خود ادامه داد و در تلاش برای تولید آثاری با کیفیت و نوآورانه است. او با قدرت بالای اجرای زنده در صحنه «عصر جدید» نوید تولد و زایش خوانندهای توانمند را به عرصه موسیقی کشور داد و در تمام مراحل حضورش «کارن همایونفر» (داور عصر جدید) و بسیاری دیگر از اهالی فن، با اشاره به ساختار فنی و اجرای زنده این خواننده، از او حمایت کردند. محمد شهنواز پس از حضور در «عصر جدید» آثاری را در صفحات شخصی خود منتشر کرد و در ادامه روند فعالیت های خود، حالا با موفق به کسب مجوز رسمی برای فعالیت هایش هم شده است.
سخن آخر
برنامه «عصر جدید» بستری مناسب برای معرفی استعدادهای نوظهور در عرصه موسیقی فراهم کرده است. هر یک از این هنرمندان با تکیه بر استعداد و تلاش خود، مسیرهای متفاوتی را پیمودهاند و توانستهاند جایگاه خود را در دنیای موسیقی ایران پیدا کنند. درگذشت هومن لطفعلی یادآور این نکته است که زندگی کوتاه و ناپایدار است و باید قدر لحظات و استعدادهای خود را بدانیم و از آنها بهره ببریم.