منتقد و پژوهشگر سینما معتقد است: فیلم‌هایی مانند «جنگل پرتقال» می‌توانند میان فضای سینمای کمدی و آسیب‌های اجتماعی شکاف ایجاد کنند یعنی اینکه نه ما را به سمت کمدی‌های معمول این روزهای سینمای ایران و نه به طرف فیلم‌هایی ببرند که با مسائل و معضلات اجتماعی در این ۴۰ و اندی سال گذشته، شکل غالبی در فیلمسازی ایران محسوب می‌شوند.